* بخشی از سخنرانی استاد جعفر حاجی کریم نظری (مدیر مسوول انتشارات نظری) در اختتامیه جشنواره پایش و ستایش :

… در این محفل با شکوه همه از “رقابت ” گفتند ، معانی زیادی برای  این کلمه آورده اند ، بعضی آن را نگاهبانی ، بعضی دیگر هم چشمی کردن و دیگری توقع ، حریف و یا حتی انتظار کشیدن معنی کرده اند .

اما رقابت چیست ؟

رقابت در تجارت را بنگریم ، دراین جا اصالت ، منفعت شخصی  است و افراد برای ازدیاد مال و حداکثری منافع خود تلاش می کنند ، حال در این خصوص کمتر نصیب دیگران شود و یا عقب باشند و برای حریف شکست اتفاق بیافتد ، این ورشکستگی و موارد مطروحه  ، محلی از اعراب ندارد و مسوولیتی وجود نخواهد داشت .

در مسایل دیگر مانند سیاست و ورزش نیز همین مساله وجود دارد ..

و همه همدیگر را تحت نظر دارند و هر لحظه می خواهند از پیرامون و دیگران برای خویش امتیاز کسب کنند و بر حریف پیروز شوند !

* آیا رقابت علمی اینگونه است ؟

مسلم ، خیر وهمه منفعت ها به سمت و سوی دیگری ، جامعه و انسان سوق می نماید  و فدا و ایثار نقش اساسی دارد .

صاحب مفردات ، ریشه رقابت را از “رقب ” به معنای گردن که حفظ بدن را به عهده دارد، گرفته است .

و عالم بزرگوار طبری به معنی “حافظ” ، ناظر و نگاه دارنده آورده  و در علم این مفهوم  است .

و در واقع محافظت و مراقبت از علم .

در عرفان نیز وقتی از مراقبه صحبت می گردد ، مواظبت عقل از نفس و یا مواظبت از اعمال و سکنات انسانی منظور می باشد .

غیر از این  ، در می یابیم که از گذشته ، به مرور این کلمه این قدر غلطیده و ارباب لغت مجبور شده تا اصطلاح جدید و جاری اعمال نماید .