*  متن سخنان استاد جعفر حاجی کریم نظری در فرهنگسرای استاد شهریار پیرامون نقد کتاب “گنجشک چوبی” اثر ستایش هاشمی نسب کوچک ترین نویسنده جهان در سن 9 سالگی :

– طبق ماده 1 کنوانسیون حقوق سازمان ملل متحد ، کودک به افراد زیر 18 سال گفته می شود ، اما در قوانین ما کودک به فرد غیر ممیز و ممیز یا رشید تقسیم شده است .

– کودک ممیز کسی است که خوب و بد و نفع و ضرر را بشناسدو کودک زیر 7 سال غیر ممیز شناخته شده است  ، این تقسیم بندی صحیح است ، و اگر یک فرد 7 ساله را با یک نفر 18 ساله مقایسه کنیم تمایزها در خصوص عقلانیت ، احساسات ، غرایز ، لذات ، زیبا شناسی ها و … بسیار است .

–  دوران قبل از 18 سالگی اشخاص به چند گروه سنی تقسیم شده اند :
الف : دوره پیش دبستانی
ب : سه سال اول دبستان
ج : سه سال دوم دبستان
د : سه سال اول متوسطه
ه : سه سال دوم متوسطه

– بین نقد کتاب کودک و بزرگسال باید تفاوت قایل شد و بیشتر از ایراد و اشکال به تعریف و تمجید نوشته خوب ، پرداخت .
– نقد کتاب کودک معیارهای مخصوص خود را دارد و باید با هیات فکری و روانی کودک آشنا بود .
–  در ادبیات کودک نظم ، ضرب و آهنگ ، تخیل و تصویر موج می زند .
–  ستایش کودکیست  که خود برای کودک نوشته است  ، او  به سمت ساخت هایی می رود که یک نویسنده بزرگسال در آن سیر می کند و در نوشته هایش جهان را با مخاطبین تقسیم می کندو آنان را با اندیشه اش همگام می سازد و اتفاقات در مسیر داستان  را به خوبی به تصویر می کشد .

– او با کودکی اش فاصله گرفته و در داستان هایش کاملا شخصیت پردازی را رعایت نموده است  و در خانواده ای فهیم تربیت شده و در دنیای دیگر با مربیان دانا پرورش یافته و پا به عرصه قلم و ادب نهاده است و همین اساتید موجب رشد و موفقیت او شدند و این یک رابطه علی معلولی است و این جا است که به “استعداد شی”  می رسیم ، یعنی امکان تبدیل شدن چیزی به حالت دیگر ، به این معنا که در عالم هستی ، جریان تبدیل شدن، وجود دارد

و به موجب آن ، حالت شی به سوی کمال می شتابد ، مثلا دانه گندم استعداد و امکان تبدیل شدن به بزرگی را دارد و  از درون زمین  سخت سر باز می زند و به خوشه گندم تبدیل می گردد و بعد دارای ثمره می شود  ، دانه گندم بی جهت به مرحله آخر رشد نمی رسد مگر این که توسط عاملی ، دفن شود و پرورش یابد و به نهایت رشد برسد  و این رابطه علی معلولی است که قبلا بیان کردیم ، می خواهم بگویم : اگر مربیان و آموزش دهندگان عالمی نباشند  دانش پژوه اندیشمندی حاضر نخواهد بود .

پیمایش به بالا