مراسم رونمایی کتاب اصول و فنون داستان نویسی نوشته پروانه میرزایی در روز چهارشنبه با حضور جمعی از کتاب دوستان با رعایت پروتکل های بهداشتی در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
در این مراسم دبیری ، ربابه طبری و پروانه میرزایی نویسنده کتاب و جعفر حاجی کریم نظری مدیر مسوول انتشارات نظری در این مراسم به ایراد سخن پرداختند.
بخشی از سخنان ربابه طبری
به نام آنکه هستی نام از او یافت
فلک جنبش زمین آرام از او یافت
سلام و عرض ادب ،هفته ی کتاب و کتاب خوانی را تبریک می گویم خصوصا خدمت جناب آقای نظری بابت زحماتی که طی این سال ها در عرصه ی تولید محصولات فرهنگی و تلاش در جهت ترویج فرهنگ کتاب و کتاب خوانی داشته اند .
همچنین چاپ کتاب خانم دکتر پروانه میرزایی با عنوان اصول داستان نویسی را تبریک می گویم و واقعا چه اتفاقی ارزشمند تر از این !!
قصه و داستان همیشه با فرهنگ ما آمیخته بوده است. تحقیقات و بررسی ها نیز نشان می دهد که انسان های نخستین نیز به قصه و داستان علاقه داشته در واقع عمر قصه و داستان با آفرینش انسان آغاز شده است .
اگر بخواهم به تاثیر قصه و داستان در حوزه ی کودک صحبت کنم می توان گفت چه قدر خوب که چنین منابع ارزشمندی در اختیار متخصصین این امر قرار بگیرد .چرا که تجربه نشان داده است در آموزش کودکان هیچ راهی تاثیر گذارتر از قصه نیست آموزش تاثیر گذار و غیر مستقیم بچه ها با خواندن و شنیدن قصه خیال می کنند ، تفکر می کنند مهارت حل مسئله پیدا می کنند و تمام این ها به صورت غیر مستقیم اتفاق می افتد اما اثری ماندگار دارد.
کودکان ما وقتی قصه و داستان خوب بخوانند حالشان خوب می شود . شاید خیلی چیزها حال انسان و یا یک کودک را خوب کند همانند خوردن یک غذای خوشمزه اما اثر آن نهایت یک ربع با آنها خواهد بود اما تاثیر خواندن یک قصه و کتاب خوب همیشگی می باش
بخشی از سخنان دکتر پروانه میرزایی
– کتاب حاضر شامل آموزش کامل اصول و فنون داستان نویسی می باشد.
– این کتاب تلفیقی از سال ها تجربه میدانی و عملی و مطالعات و تحقیق و پژوهش بسیار این جانب در حوزه داستان نویسی و در دو جلد گردآوری شده است.
– علم روان شناسی و رویکردهای قواعد داستان نویسی را درهم آمیختم تا کتابی آموزشی را در اختیار شما عزیزان قرار دهم.
– داستان نویسی مختص قشر میانسال نیست، بنابر این با منعطف کردن مطالب به سلایق و باورهای جوانان نیز پرداخته شده است.
– امید است که مورد استفاده و رضایت عزیزان مخاطب قرار گیرد.
بخشی از سخنان آقای جعفر حاجی کریم نظری مدیر انتشارات
– مساله مهمی که در علم و آموزش از آن غافل شدیم مساله « زمان» است.
-زمان از مواردی اصلی حیات آدمی است که همیشه او را درگیر خودش نموده و در کانون توجه قرار نگرفته و اگر هم به آن پرداخته اند از نوع توصیف بوده است ، نه تبیین ماهیت آن.
– برای کامل تر شدن موضوع باید آن را بشناسیم و بنده بهتر دیدم که در این روز و هفته علم و دانش در این مورد به بحث کوتاه عقلی بپردازم.
-زمان در طبیعت معمول ما، سیر یکنواخت ثانیه ها، دقیقه ها ، ساعت ها و این موارد است که یک حالت قراردادی و معیار سنجش حوادث طبیعی روزگار است که دارای تقدم ، حال و تأخر است و یک استاندارد جهانی مورد پذیرش عام می باشد که همان تیک تاک ساعت است و این قابلیت اندازه گیری دارد.
– تعاریف گوناگونی از زمان شده است، بعضی آن را ازلی یعنی طول جهان معنوی و دیگری ابدی به معنای طول جهان مادی گفته اند و بعضی دیگر آن را وقت معنا نموده اند.
-زمان آینده ای است که می گذرد و عبور می کند، لذا دارای حرکت است و هیچ حرکتی بدون زمان تحقق پیدا نمی کند و هر لحظه آن گذشته و آینده است، باید یکی بگذرد و بعدی به وجود آید، نه ابتدا دارد و نه انتها و قبل و بعد آن همیشگی است و قابل اجماع نیست و کسی نمی تواند بگوید: چرا زمان به جلو می رود و هرگز معکوس نمی شود؟
پس زمان چیزی است؛ متصل و پیوسته و ویژگی آن غیر سکون و گذرا است و جز پیشین و پسین آن دارای قبل و بعد است و این دو هرگز یکی نمی شوند و به این خاطر باید گفت: زمان حاضر وجود ندارد…
در آخر بایسته است بگویم: روزگار نسبت به کسانی که بدانند «زمان» خود را چگونه صرف می کنند، بسیار مهربان است.