بخشی از سخنان استاد جعفر حاجی کریم نظری به مناسبت “روز قلم” در جمع نویسندگان شهرستان شهریار و در فرهنگسرای استاد شهریار

در کره ای به نام زمین زندگی می کنیم، زمینی پر از مشکلات، جنگ، قدرت طلبی، تزویر و اکنون حضور ویروس کرونا به هنگامی که همه را معطل خود نموده و خسارات فراوانی آفریده است. باید به آینده فکر کرد و مسیری که “قلم” طی می کند، بسیار مهم می باشد.

در صحنه تاریخ ایران “روز قلم” در سیزدهم تیر ماه ثبت شده و ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است که در ایران باستان و سیزدهمین روز تیر ماه (عطارد) در ادب پارسی، روز قلم ، کاتب و نویسنده آمده است و به این خاطر از قدیم ایرانیان این روز را پاس می دارند

و نیز گفته اند: هوشنگ پادشاه ایرانی در این روز نویسندگان و کاتبان را به رسمیت شناخت و آنان را گرامی داشت و نیز به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای فرهنگ عمومی روز چهاردهم تیر ماه، به عنوان “روز قلم” در تقویم رسمی به ثبت رسید.

قلم نویسنده

با این اوصاف، این روز به وجود آمد تا شاهد بزرگی و قوت قلم باشیم، این “قلم” توانایی دارد تا انسان و جامعه انسانی را به بالاترین و یا پست ترین بکشاند.

این “قلم” برای ما مسلمانان مهم ترین است چون خداوند در قرآن می فرماید: “الذی علم بالقم” آن که با قلم آموخت و در جای دیگر از کتاب آسمانی نیز باری تعالی فرمود: ن والقم و ما یستطرون” سوگند به قلم و آن چه می نویسد.

پس کسانی که “قلم” به دست گرفته اند باید آن چه می نویسند مرضی خداوند دانا و توانا باشد. برای این که او این گونه برای ” قلم” گفته و بالاتر از آن قسم یاد کرده است.

لذا “قلم نویسنده” از عظیم ترین نعمت های الهی می باشد.

– «یستطرون» از مصدر «سطر» به معنی صفی از « کلمات نوشته شده» است.

مثال : درختان کاشته شده پشت سر هم و در یک صف و مردمی که به ترتیب ایستاده در صف هستند هم به این معناست ( البته هر روز از درختان کسر و بر مردم در صف زیادتر می شود)

عقل نویسنده در قلم اوست

امام علی (علیه السلام) فرمودند: عقل نویسنده، در قلم اوست.

قبلا گفتیم، عقل از عقال (طنابی که بر زانوان شتر نا آرام می بندند تا کنترل و هدایت گردد) آمده است و معنی فهمیدن و تدبیر کردن نیز هست.

– بر اساس حکمت متعالیه قلم و اقلام را حقایق “عالم عقل” دانسته اند که در جهان هستی، نسبت به مسایل پایین تر از خود جنبه فاعلی دارد و واسطه فیض شمرده می شود و این عالم یعنیپس عقل و عاقل بالاتر از همه موجودات و مابقی مادون هستند.

– عقل قوه ای است برای درک، تدبیر، خرد و دانشی که واقعیت ها و حقیقت ها توسط آن تحلیل می شود و این ها همه شاخصه ها ی یک “نویسنده قلم به دست”می باشد.

حال نویسندگان در محضر خداوند متعال بدانند که با قلم خود چه می نویسند و بعد از نوشتن چه می شود؟

پیمایش به بالا